เรื่อง ตึกกรอสส์

เรื่อง ตึกกรอสส์

ผู้แต่ง อ.อุดากร

เรื่องย่อ

   วิทยาเป็นนักเรียนแพทย์ เมื่อวิทยาเข้ามาเรียนที่ศิริราช ทุกห้องที่ตึกกรอสส์โดยเฉพาะห้องชำแหละศพเป็นห้องที่วิทยาชื่นชอบมาก ศพโต๊ะเบอร์ 11 เป็นศพที่วิทยาใช้ทำ lab เจ้าของศพเป็นนักโทษชื่อ แจ้ง ชัยงาม ตายด้วยโรคมาลาเรีย ซึ่งความจริงเป็นพ่อของวิทยาแต่วิทยาไม่รู้ วิทยามารู้ทีหลังว่าเป็นพ่อของตน เมื่อวิทยาเจอกระดาษแผ่นหนึ่งคั่นอยู่ในหนังสือของคุณอาของวิทยา 
                 ถึงพระอรรถธรรมาดา
                จดหมายฉบับนี้คงเป็นฉบับสุดท้ายที่ฉันจะได้เขียนถึงเธอ  เพราะว่าไข้กำเริบขึ้นทุกขณะ  แต่ดีใจว่าจะหมดเวรหมดกรรมเสียที  ถ้าไม่ตายเสียก็คงจะรับทุกข์ทรมานต่อไปอีก  ฉันเบื่อเต็มที  แต่อย่างไรก็ดี  ฉันคิดถึงลูก  วิทยาคงหลงว่าพ่อของเขานั้นตายมานานแล้ว  แต่ดีละ  เขารู้อย่างนั้นดีกว่าจะรู้ว่าพ่อของเขาเป็นนักโทษตลอดชีวิต  เพราะฆ่าคนที่ทำลายเกียรติยศของแม่เขา
                ฉันตั้งใจจะอุทิศศพของฉันเองให้โรงพยาบาลศิริราชเพื่อเป็นบริการของนักเรียนแพทย์  วิทยาคงจะข้ามฟากปีหน้าใช่ไหม?  ฉันไม่มีโอกาสได้อยู่กับลูกเลยเกือบตลอดเวลาที่มีชีวิตอยู่  ดังนั้น  ฉันภาวนาว่าขอให้ได้อยู่ใกล้ๆ กับเขาสักหน่อยเถิด  แม้ว่าจะสิ้นชีวิตไปแล้วก็ตาม
                อย่าลืมทำลายเอกสารที่มีรูปและรอยตำหนิของฉันเสีย  ทั้งๆ ที่ฉันอยากจะอยู่ใกล้ๆ ลูกเมื่อตายไปแล้ว  แต่ก็คงไม่อยากให้เขารู้ว่าฉันเป็นใครอยู่ดี  ไฝสามเม็ดที่ท้ายทอยของฉันไม่เหมือนใคร  อย่าให้วิทยารู้จักพ่อของเขาได้จากตำหนินั้น  หากเขาจะได้ชำแหละศพพ่อของเขาด้วยมือของเขาเอง

        หลังจากนั้นวิทยาก็ไปที่ศพโต๊ะเบอร์11เพื่อพิสูจน์พบไฝ 3 เม็ดเรียงเป็นแถวที่ท้ายทอยซึ่งตรงกับในจดหมายที่บอกถึงว่าเป็นพ่อของวิทยาทำให้วิทยาเสียใจเป็นอย่างยิ่ง แล้วเขาก็หายไป  2 ปีโดยไม่มีใครทราบ ต่อมาเขากลับมาหาเจษฎางค์และต้อยด้วยสภาพผอมมาก ผิวดำสภาพไม่น่าดู เมื่อวิทยาจบชีวิตลงแล้วอุทิศร่างของตนให้เป็นอาจารย์ใหญ่ 
                

  ประทับใจจากคำพูดของพ่อของวิทยา คือ 

                ฉันตั้งใจจะอุทิศศพของฉันเองให้โรงพยาบาลศิริราชเพื่อเป็นบริการของนักเรียนแพทย์

  ข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้

      ความจริงของชีวิตที่ไม่อาจเลี่ยงได้นั่นก็ซึ่งนั้นก็หมายถึงความตาย ดิฉันเลยคิดว่า ตายแล้วจบ ศพบริจาค

  ทำไมถึงเลือกหนังสือเล่มนี้ 

             ส่วนตัวเป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือแต่ชอบดูหนังที่ระทึกขวัญ ที่ชอบเดาเหตุการณ์ล่วงหน้า แล้วมีพี่คนนึงแนะนำเรื่องนี้มาเลยลองอ่านดูรู้สึกสนุกและลุ้นไปด้วยเสมือนเป็นการคาดการณ์ว่าจะต้องมีเหตุการณ์อย่างหนึ่งอย่างใดเกิดขึ้นในอนาคตที่ จึงกลายเป็นหนังสือเล่มแรกที่ประทับใจ จึงเลือกหนังสือเล่มนี้คะ

นางสาว อมรศรี แซ่ลิ่ม 

รหัสนิสิต 611031562

สาขาวิชา เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา